Babah Tarawally
Babah Tarawally is schrijver en journalist. Tarawally vluchtte in de jaren negentig uit Sierra Leone vanwege het oorlogsgeweld en doorstond een asielprocedure van zeven jaar in Nederland. Zijn debuut De god met de blauwe ogen (2010) is een roman over een jongeman die samen met twee anderen op een kamer zit, elk met hun eigen demonen, een kindsoldaat en een in ongenade gevallen militair uit Irak, die de hele dag naar Tom & Jerry kijken. Zijn tweede roman ‘De Verloren hand’ is gebaseerd op oorlogstrauma en de verwerking daarvan. Hierin maakte Tarawally gebruik van de Afrikaanse filosofie van Ubuntu; Ik ben omdat wij zijn. Maar ook over de blonde Femke, op zoek naar wat ‘multiculturele spanning’. Beide romans zijn vol Afrikaanse spiritualiteit en het leven van een asielzoeker. Niet autobiografisch, maar wel gebaseerd op de ervaringen van de schrijver zelf. Tarawally was jarenlang medewerker bij Free Voice (nu Free Press Unlimited), de organisatie die zich inzet voor onafhankelijke media in ontwikkelingslanden, en columnist voor het blad One World. In 2012 zorgde hij als programma coördinator voor een stevig Afrikaans aandeel in de programmering van het Writers Unlimited Winternachten festival. Hij zet zich momenteel in voor bewustwordingscampagnes op gebied van gezondheidzorg hier in Nederland en in Afrika. Daarnaast traint hij jonge migranten over een nieuw thuis en een nieuw begin. “In den beginne was er mijn achternaam, mijn stam, mijn geloof, mijn geboorteland, Afrika, de wereld en het universum. Ze wachtten op mij. Eenmaal gearriveerd, kreeg ik een voornaam. Dit is mijn versie van mijn scheppingsverhaal. Mijn voornaam Babah verwijst naar mij als individu en mijn achternaam Tarawally, of in het Frans Traore vertegenwoordigt mij als onderdeel van de collectieve bundel van mijn stamboom. Dus ik ben eerst mijn achternaam, dan komt mijn voornaam. Ik ben geplukt uit de Mandingo stam, geboren in Sierra Leone en gedoopt tot de Islam. Ik ben nu zoveel meer. Wat kan ik nog meer zijn? En wat kan ik niet meer zijn? Twintig jaar in Nederland heeft me geleerd om met twee en meer culturen te leven. Dansend tussen deze verschillende culturen heeft mij tot een levenskunstenaar gemaakt. Als journalist, schrijver en denker weet ik als geen ander maatschappelijk complexe en vervelende zaken te duiden met persoonlijke voorbeelden. Met Ubuntu Society wil ik mijn levenservaring gebruiken om diverse gedachten dichter bij elkaar te brengen, en om van begrippen en feiten van verschillende groepen één gehele gemeenschappelijke deler te maken. Dat zou ik doen door gebruik te maken van Ubuntu, de Afrikaanse filosofie waarmee ik gevormd ben als een individu in dienst van de gemeenschap.”