Columns
Onderstaande columns zijn allemaal geschreven door Annette Nobuntu Mul en gepubliceerd in Tijdschrijft The Optimist.
Geschied en is
De meerderheid van de Nederlanders veroordeelt ons slavernijverleden, maar nationale excuses aan aanbieden vindt slechts minder dan de helft een goed idee. Velen vinden dat je geen excuses kunt aanbieden voor iets wat vorige generaties op hun geweten hebben, dat excuses alleen waarde kunnen hebben als je zelf rechtstreeks verantwoordelijkheid draagt voor het onrecht....
lees meer »Deelgever
Deelgever. Het is nog geen officieel Nederlands woord. Interessant, want we kennen wel het woord deelnemer. Tsjonge, we nemen wat deel: aan een vergadering, een discussie, een praatprogramma of aan een toernooi. Daar waar taal en cultuur hand in hand gaan betekent deelnemer letterlijk ‘what’s in it for me’. Paul Watzlawick, één van ’s werelds meest...
lees meer »Hengsten en merries
Wij mensen zijn kuddedieren. Meaning and belonging. Deze twee basisbehoeften zijn morele ‘ervaringen van levensbelang’ die we van generatie op generatie hebben geïnternaliseerd. Ondersteund door verhalen, rituelen, codes en symbolen, wat we traditie noemen. Via onze opvoeding, onderwijs en politieke praxis gestimuleerd en gecorrigeerd. Onze samenleving wordt...
lees meer »Taalent
We deden in de auto altijd een taalspelletje. Mijn zoontje van toentertijd vijf jaar oud en ik. Enerzijds om de tijd van stilzitten voor een klein jochie te doden, anderzijds om hem te helpen zijn verwondering, gedachten en niet begrijpen van taalonlogica (in zijn hoofdje) te ordenen. En omdat we er samen zoveel lol om hadden. ‘Mama, ik denk dat het rondtonde moet...
lees meer »Leiderschap en Ubuntu
Levenslang. Dat is wat Gokmen T. kreeg, dé man van de trammoorden in maart 2019. Het OM noemt hem gewetenloos en het gevaar voor recidivisme zeer groot. Het verdriet van de nabestaanden lijkt ondraaglijk en hij, hij lacht respectloos. Geen berouw, bespuugt zelfs zijn eigen advocaat. Verbijstering, ontzetting en woede komt bij velen van ons boven en ik lees op sociale...
lees meer »Vertrouwen
Corona: kring, krans. Het was één van de eerste Latijnse woordjes die ik uit mijn hoofd moest leren. Bijna vijftig jaar later doemt de oude associatie weer op. Pregnant op de voorgrond in mijn gedachten. Twee talen, drie losse woordjes, door de tijd heen onlosmakelijk met elkaar verbonden. Zo leren we, onthouden we en worden we ons bewust van verbanden. Corona, de...
lees meer »Moeder Aarde
De rode aarde. Het zwarte bloed. De aantrekking voelde op oerniveau. Ik wilde me er ter plekke in wentelen, beschermd en gedragen door moeder Aarde. Het was het jaar 2000 en ik zette voor de eerste keer voet op Afrikaanse bodem. ‘You can leave South Africa, but it won’t leave you’ stond er op een billboard op die lughawe van Kaapstad. En precies dat gebeurde... ...
lees meer »Morele kompas
11 februari 1990. Nelson Mandela komt vrij na bijna 27 jaar gevangenschap. Het door de apartheid tot op het bot verdeelde, in ‘zwartwit’ denkende, Zuid-Afrika hield haar adem in. De hele wereld keek gespannen toe. Zou de woede van de decennia lang onderdrukte zwarte gemeenschap losbarsten? Zou er snel na Mandela bevrijd een burgeroorlog uitbreken? Wat zou de...
lees meer »Iets uit het niets
‘Mamaaaaaaa…’ Het was drie uur ’s nachts en mijn zoontje, toen zeven jaar oud, schreeuwde moord en brand. Verschrikt sprong ik uit bed om te kijken wat er aan de hand was. Ik deed de grote lamp in zijn slaapkamertje aan. Hij zat rechtop in bed en keek me met grote ogen aan. ‘Wat is er schat?’ Ik wreef bezorgd over zijn bezwete voorhoofd. ‘Mama, mama,...
lees meer »Kwetsbaar
‘Voor mijn..., die ik begin te leren kennen’. Je schreef het in je gedichtenbundel voor mij. Thuis aangekomen las en herlas ik je zinnen. ‘Begin te leren kennen...’ Een begin van wat? Wil je me dan verder leren kennen? Is dit een uitnodiging? Ik weet niet wanneer het begon, bij mij begon. Mijn beginnende liefde voor jou. Mijn hersenen zoeken de reconstructie,...
lees meer »