Columns
Onderstaande columns zijn allemaal geschreven door Annette Nobuntu Mul en gepubliceerd in Tijdschrijft The Optimist.
Malkanderspiegeltje
De oude Griekse filosoof en schrijver Plato stelde: ‘Wijsheid is... kijk naar binnen en verbaas u over uzelf.’ Het was zijn morele overtuiging, die we tegenwoordig zelfreflectie zouden noemen, dat in de weg van het kennen van jezelf een hoge ethische verantwoordelijkheid besloten lag. Met een milde knipoog naar de uitnodiging om je verwarring en verbazing te...
lees meer »SAWUBONA
‘Je bént het!’ Dit was vierenvijftig jaar gelden, ik was toen tien jaar oud, de reactie van meneer De Vries op mijn gedichtje aan hem. Ik kende meneer De Vries niet, maar klaarblijkelijk zat hij in een, zo heette dat toen, bejaardentehuis; we hadden op school de opdracht gekregen om een zelfverzonnen verhaaltje of gedichtje te schrijven voor mensen in een bejaar-...
lees meer »Ideologisch pragmatisme
‘Hoe komt het dat u niet de weg van “blanke vergelding” gaat inslaan?’ Het was één van de eerste vragen, die Nelson Mandela kreeg van journalisten, direct na zijn vrijlating in 1990. Zijn antwoord was historisch: ‘Ik heb 27 jaar gevangen gezeten. Als ik nu de weg van de vergelding in zou slaan, dan zet ik mijzelf de rest van mijn leven gevangen.’ Deze zin...
lees meer »De STROOM
‘We leven niet in een tijdperk van verandering, maar in een verandering van tijdperk’. Maar wat is dan dat veranderende tijdperk? Wetenschappers spreken over het Antropoceen: het aardse klimaat en de atmosfeer ondervinden onomstotelijk de gevolgen van ons menselijk gedrag. Deze realiteit vereist een diepgaande, herijkende bewustwording van ons allemaal met...
lees meer »Ukuhamba kukubona
Ukuhamba kukubona is een oud Zulu gezegde, wat zich letterlijk laat vertalen als: ‘Door het reizen gaan ramen open’. Maar er is ook een diepere betekenis. Het gaat om zowel de gastvrijheid van de mensen in Afrika als je hen bezoekt, als dat jij je hart opent voor de ontmoeting met de ‘vreemden’ met hun eigen waarden, rituelen en intenties. De metaforisch...
lees meer »Spellen moet!
‘Mam, ik vervéél me.’ Het zal zo’n kleine dertig jaar geleden zijn geweest, dat ik dit zeurende zinnetje zo af en toe hoorde van mijn kinderen. Ik had toen natuurlijk beter moeten weten: juist uit verveling, uit de stilte, uit het niets, ontstaan de meest briljante ideeën en creatieve initiatieven. Maar nee hoor, ik ging mijn kinderen wijzen op alle...
lees meer »Droombeeld
‘Wat wil je later worden als je groot bent?’ Wie kreeg als kind die vraag niet? Gevolgd door een bijbehorende wens, verbeelding en gevoelens. Wij – Nederlandse naoorlogse kinderen en pre-millenials – creëerden een droombeeld. Een toekomst, die vanuit vrijheid en een wereld van ongeremde mogelijkheden ingevuld werd. We wilden stervoetballer worden, piloot of...
lees meer »Aansluiting
‘Ben je niet bang?’ Het is een vraag, die ik vaker in mijn leven te horen heb gekregen. Zeker ook ten tijde van die ene reis, weer in mijn eentje door Zuid-Afrika trekkend. Het was 2014 en ik reed in een verzengende hitte door de Karoo. De pracht van het land, een oorverdovende stilte en een door de vraag aangewakkerd onheilspellend gevoel overvielen me met een...
lees meer »Vitaal
Een column schrijven over vitaliteit terwijl ik ziek achter mijn laptop zit. Kan dat eigenlijk wel? Mijn innerlijke dialoog draait op volle toeren, terwijl mijn lichaam ‘ho’ roept. Maar ik ga toch nog even door met schrijven. Ik begrijp ook ineens waarom het woord deadline geen lifeline heet. ‘De lezer merkt hier toch niets van’, zegt een stiekem en dominant...
lees meer »Raaksien
Raaksien. Het is voor mij één van de mooiste woorden in het Afrikaans. Raaksien laat zich niet letterlijk vertalen, maar komt het dichtst bij de omschrijving: een moment waarnemen, met oog voor detail en kijk op het geheel, en ín dat ene moment vanuit een diep weten ‘zien’ wat je als het juiste moet doen. Voor de ander, de natuur, de samenleving en daarmee voor...
lees meer »