Columns
Onderstaande columns zijn allemaal geschreven door Annette Nobuntu Mul en gepubliceerd in Tijdschrijft The Optimist.
TOP
Top! Het is een gebruikelijk reactie op een mail of WhatsApp, voorzien van een uitroepteken en een duimpje. ‘Top’ staat in onze beeldvorming niet alleen voor het allerhoogste, maar ook voor het beste. Het beste van wat, ten opzichte van wat? In onze westerse wereld hanteren we de piramide van Maslow als dé fundamentele fases en groei van onze menselijke...
lees meer »Voorouders
Sawubona: ik zie jou. Het is de begroeting in de Zulutaal in Zuid-Afrika. En het antwoord is dan Sikhona: hier ben ik. Hoe existentieel is deze begroeting, in de spirit van Ubuntu? Het begint met het zien van de ander. En als we ons gezien en gehoord voelen, in al onze gelaagdheden van diversiteit en inclusie, kunnen we volmondig zeggen: hier ben ik! Professor...
lees meer »Nomaden
‘Ik voel me thuis in alle landen. Ik sta niet stil. Ik heb een grenzeloos gevoel. Ik heb mijn eigen weg gevonden. Ik draag het water naar de zee. Dat is mijn doel, Ik ben geboren als een zwerver. Ik ben maar even hier. Ik stroom door de eeuwen heen, langs steden en kastelen. Ik neem altijd afscheid en kom nooit meer terug. En op het einde verlies ik mijzelf in de...
lees meer »Malkanderspiegeltje
De oude Griekse filosoof en schrijver Plato stelde: ‘Wijsheid is... kijk naar binnen en verbaas u over uzelf.’ Het was zijn morele overtuiging, die we tegenwoordig zelfreflectie zouden noemen, dat in de weg van het kennen van jezelf een hoge ethische verantwoordelijkheid besloten lag. Met een milde knipoog naar de uitnodiging om je verwarring en verbazing te...
lees meer »SAWUBONA
‘Je bént het!’ Dit was vierenvijftig jaar gelden, ik was toen tien jaar oud, de reactie van meneer De Vries op mijn gedichtje aan hem. Ik kende meneer De Vries niet, maar klaarblijkelijk zat hij in een, zo heette dat toen, bejaardentehuis; we hadden op school de opdracht gekregen om een zelfverzonnen verhaaltje of gedichtje te schrijven voor mensen in een bejaar-...
lees meer »Ideologisch pragmatisme
‘Hoe komt het dat u niet de weg van “blanke vergelding” gaat inslaan?’ Het was één van de eerste vragen, die Nelson Mandela kreeg van journalisten, direct na zijn vrijlating in 1990. Zijn antwoord was historisch: ‘Ik heb 27 jaar gevangen gezeten. Als ik nu de weg van de vergelding in zou slaan, dan zet ik mijzelf de rest van mijn leven gevangen.’ Deze zin...
lees meer »De STROOM
‘We leven niet in een tijdperk van verandering, maar in een verandering van tijdperk’. Maar wat is dan dat veranderende tijdperk? Wetenschappers spreken over het Antropoceen: het aardse klimaat en de atmosfeer ondervinden onomstotelijk de gevolgen van ons menselijk gedrag. Deze realiteit vereist een diepgaande, herijkende bewustwording van ons allemaal met...
lees meer »Ukuhamba kukubona
Ukuhamba kukubona is een oud Zulu gezegde, wat zich letterlijk laat vertalen als: ‘Door het reizen gaan ramen open’. Maar er is ook een diepere betekenis. Het gaat om zowel de gastvrijheid van de mensen in Afrika als je hen bezoekt, als dat jij je hart opent voor de ontmoeting met de ‘vreemden’ met hun eigen waarden, rituelen en intenties. De metaforisch...
lees meer »Spellen moet!
‘Mam, ik vervéél me.’ Het zal zo’n kleine dertig jaar geleden zijn geweest, dat ik dit zeurende zinnetje zo af en toe hoorde van mijn kinderen. Ik had toen natuurlijk beter moeten weten: juist uit verveling, uit de stilte, uit het niets, ontstaan de meest briljante ideeën en creatieve initiatieven. Maar nee hoor, ik ging mijn kinderen wijzen op alle...
lees meer »Droombeeld
‘Wat wil je later worden als je groot bent?’ Wie kreeg als kind die vraag niet? Gevolgd door een bijbehorende wens, verbeelding en gevoelens. Wij – Nederlandse naoorlogse kinderen en pre-millenials – creëerden een droombeeld. Een toekomst, die vanuit vrijheid en een wereld van ongeremde mogelijkheden ingevuld werd. We wilden stervoetballer worden, piloot of...
lees meer »