Blog

Opsoek naar Ubuntu in Verkiezingstijd | 15/27: Vertrouwen en Verbinding vanuit de kracht van het Midden.

Het vertrouwen in de politiek heeft flinke knauwen gehad in de afgelopen jaren. Leugens, geen actieve herinneringen, schofferende omgangsvormen, de toeslagenaffaire en het Groningen schandaal hebben sporen nagelaten. Maar omgekeerd zijn veel politici ook geschoffeerd en zelfs bedreigd door burgers. Elk onderwerp, van Corona tot stikstof tot de oorlog in het Midden-Oosten, dreigt te ontaarden in een tweespalt.

Toch, vreemd genoeg, lijken wij burgers, ook te houden van polarisatie en conflicten. Programma’s op de televisie en krantenkoppen met schandalen, inclusief de vogelvrijverklaringen van individuen hebben gretig hun aftrek. Programma’s met stamgasten die vergaande schofferende standpunten innemen worden voor de schijn berispt en al snel worden de scorende kijkcijfers belicht. Afgelopen dinsdag stond, met het oog op de verkiezingen, op de voorpagina van de NRC: ‘Vooral de middenpartijen blijken in de campagne conflictvermijdend. Maken ze zo ruim baan voor partijen aan de flanken?’ Hoe destructief insinuerend kunnen de media, in dit geval de NRC, werken? Conflictvermijdend wordt hier dus gezien als krachteloos. En dat juist in een tijd waar conflictoplossing, bemiddeling, inclusie en verbinding zo nodig zijn?

In de spirit van Ubuntu (verdiep u a.u.b. in de wereldwijd bewonderde grondhouding van Mandela na apartheid waarmee hij uiteindelijk een burgeroorlog heeft voorkomen) wordt juist uitgegaan van de kracht van de middenpositie. Niet met een onpartijdige grondhouding, maar met een meerzijdige partijdigheid. Leestip: Het boek en meesterwerk De Gulden Middenweg, van Roel en Sonja Bouwkamp. 

Partijen als D66, het nieuwe CDA onder leiding van Henri Bontenbal en VOLT profileren zich op weg naar de verkiezingen als verbindende partijen vanuit de kracht van het midden: van een IK naar een WIJ-samenleving en onlosmakelijk verbonden met Europa en de wereld: het belang van geopolitieke diplomatie.

De NRC lichtte toe: ‘De kiezer wil graag conflict zien’. Wilt u, samen met mij, deze bovenstaande zin nog eens herlezen? Als het niet zo’n ziekmakende constatering zou zijn, zou ik bijna cynisch zeggen: als we als kiezer en kijker ‘graag conflicten’ zien kijk dan maar naar de beelden in de Gaza, in Oekraïne, in Sudan of aan de grens van Tunesië en vooral ook naar de eigen handen, als we gaan stemmen op partijen, die fundamenteel geen bruggen bouwen, maar hekken en grenzen opwerpen uit eigenbelang.

Vertrouwen in de politiek waarin iedereen zich op zijn minst gezien en gehoord voelt. Wat waren we blij met vooral één persoon, die integriteit, bescherming van slachtoffers en rechtvaardigheid uitstraalde en met wie en welke waarden we ons maar al te graag identificeren. Vertrouwenwekkend zei Pieter Omtzigt nog heel duidelijk: ‘Ik wil niet met de PVV regeren. Alleen met partijen die de rechtsstaat heel houden.’

Bijna geschokt heb ik zijn eerste uitspraken voor een mogelijke coalitie aangehoord: met partijen die het neoliberale ‘ik voorop’ omarmen. VVD, die één gefragmenteerde bevolkingsgroep vertegenwoordigt. BBB, een partij wiens lijsttrekker voor de radio het Israëlisch volkslied aanvroeg. SGP, wetende hoe polariserend en kwetsbaar het kiezen van één kant in deze ligt. En JA21, een partij die vergaand nationalistisch is en niet verder komt dan ‘grenzen dicht en harder straffen’. Okay, dat kan een politieke voorkeur of juist niet zijn. Maar….De Nederlandse Orde van Advocaten laat na grondig onderzoek weten dat in totaal tien partijen de nationale en internationale rechtsstaat NIET respecteren. Laten dat nu uitgerekend de partijen NSC, VVD, SGP, BBB en JA21 zijn!

Meneer Omtzigt, wat zakt u voor mij en ik denk voor vele kiezers door het ijs. Ik hoop dat uw koers met o.a. JA21 een koers van Nee23 gaat worden. Vanwege uw geloofwaardigheid m.b.t. de rechtsstaat. Tenzij ook u de kiezers trekt die van conflicten houden.

We zullen allemaal, vanuit de kracht van het midden, zorg moeten dragen voor onze kinderen en (achter)kleinkinderen. Ons allergrootste gemeenschappelijk belang is nationaal én internationaal mee zorg te dragen voor het klimaat en milieu, onze aarde: De bestaanszekerheid voor onze volgende generaties. In de fundamentele woorden van Nelson Mandela en de spirit van Ubuntu: ‘The true caracter of a society is revealed in how it treats its children…’

Laten we ons alsjeblieft blijven inzetten voor onze kinderen. Met kracht, liefde en verbinding. Voor elkaar, met elkaar, voor iedereen. Dat kan m.i. alleen maar vanuit een krachtig midden met de partijen die de éénheid in humanitair en ecologisch opzicht zien. Zoals PvdA/GL en PvdD.

Ik ben omdat wij zijn en wij zijn omdat de aarde is.

Tot morgen!